Wenshalen met Steven

Gepubliceerd op 7 juni 2021 om 10:08

Alle kinderen hebben wensen. Soms klein, vaak groot. Voor kinderen die te maken krijgen met levensbedreigende ziektes is het uitkomen van zo’n wens een groot cadeau. Wenshaler Steven weet er alles van: al elf jaar lang komt hij bij gezinnen over de vloer om wensen op te halen.

 

In het dagelijks leven is Steven Floor fysiotherapeut en arts-assistent in een revalidatiecentrum. Eens per maand transformeert hij tot wenshaler bij Make-A-Wish Nederland: een organisatie die wensen van kinderen in vervulling laat gaan om hun in een moeilijke periode iets bijzonders te geven: een positieve boost waar zij en hun familie nog hoop, kracht en vertrouwen uit kunnen putten.

 

“Een jaar of elf geleden was ik op zoek naar iets om een bijdrage aan te leveren. Ik steunde al tig goede doelen, maar ik wilde graag zelf actief iets bijdragen. Toen ik de oproep van Make-A-Wish voorbij zag komen, wist ik: dit is het!” Omdat Steven zelf in de gezondheidszorg werkt, weet hij wat ziekte kan doen met mensen en hun directe omgeving en daarom zijn hij en zijn vrijwilligerswerk een perfecte match.

 

Wenshalers, begeleiders en vervullers

Maar wat is eigenlijk een wenshaler? “Ik ben degene die naar het kind thuis toe gaat om zoveel mogelijk informatie op te halen. Dit gaat nooit over het ziek zijn zelf, maar echt over de kinderen: wie zijn ze, wat vinden ze leuk en hebben ze zelf al een wens?”

 

Samen met de wenshaler gaat een begeleider mee die er tijdens het vervullen van de wens ook bij is. De laatste persoon die bij het traject betrokken wordt, is de wensvervuller: die zal de gehele wens bedenken en vormgeven. “Om de wensvervulling zo compleet mogelijk te maken, is het aan mij de taak zoveel mogelijk informatie te verzamelen over het kind. Tot aan het favoriete snoep aan toe. Daarmee kan de wensvervuller de wens zo persoonlijk mogelijk maken.”


Dat Steven de wensen ophaalt en niet vervult, komt vanwege de verschillende kwaliteiten die de vrijwilligers hebben. “Ik ben iemand die graag praat, veel details boven tafel kan krijgen. Mijn medevrijwilligers die de wensen vormgeven zijn juist weer heel creatief. De Wish Journeys zelf, zoals we ze ook wel noemen, vinden vaak doordeweeks plaats, als ik werk, maar als ik een keer moet invallen, vind ik het echt fantastisch om erbij te zijn.”

 

"Van dingen die je leuk vindt, krijg je meer energie dan het kost en dat is

met dit vrijwilligerswerk zeker zo."

 

Van televisieset tot taarten bakken

De wensen van de kinderen in zijn werkgebied Drente en Groningen zijn uiteenlopend. “Een kind van drie vindt het al geweldig als het met alle vriendjes in een toffe speeltuin is en een puber wil graag op een stoere scooter rijden. Soms zijn wensen moeilijk te vervullen, bijvoorbeeld als kinderen hun idool willen ontmoeten. Aan mij is het de taak om ook een beetje aan verwachtingsmanagement te doen en tegelijk zoveel informatie op te schrijven dat de wensvervuller er alsnog een onvergetelijke journey van kan maken.”


Dat Steven zich al zo lang inzet, komt omdat hij het nog altijd leuk vindt. “Gemiddeld ben ik eens per maand bezig met de wensen en dat is uitstekend te combineren met mijn werk en gezin. Van dingen die je leuk vindt, krijg je meer energie dan het kost en dat is met dit vrijwilligerswerk zeker zo. Zeker als ik een keertje bij een wensvervulling ben, dan is dat de kers op de taart.” En zo kan het gebeuren dat Steven ziet hoe een kleuter met zijn moeder trouwt, inclusief mooie kleding en taart, hij op de televisieset van een jongerenprogramma staat en weer een ander kind naar de lokale slager ziet gaan om een XXL-frikandel te maken. “Elke wens is anders, maar de beleving is hetzelfde: het kind en de mensen eromheen hebben een positieve, fijne ervaring waarin het even niet om ziek zijn gaat. Dat ik daaraan kan bijdragen door de wensen op te halen, vind ik heel dankbaar werk.”


Voor de wenshalers, begeleiders en wensvervullers is niks te gek. Ze doen er alles aan om er een onvergetelijke ‘reis’ van te maken voor het kind. Nou ja, toen er eentje graag met een raket naar de maan wilde, werd het toch wel even moeilijk, maar ook dat hebben ze creatief opgelost: in een cabine ging hij gewichtsloos even helemaal op in het moment en erna zwevend van geluk weer terug naar huis.

 

Dit interview werd gepubliceerd op www.vrijwilligerswerk.nl voor de serie #100verhalen

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.